Kracht van schrijven

Schrijven leren we rond onze zesde levensjaar. We starten met woordjes en korte zinnetjes en in de jaren erna leren we steeds meer over taal en de mogelijkheden van, ja echt, maar zesentwintig letters.

Taal is voor sommigen een vijand en voor anderen een grote vriend; taal als beproeving, ontdekking of creatie. Met taal en woorden kan zoveel mee gedaan worden.

 

Ik ben een boekenworm, altijd al geweest. Mij verstoppen achter een boek, meeliften op de golven van de woorden en mij zo mee laten voeren naar verre oorden en grote avonturen. Heerlijk! Nog steeds lees ik liever een boek dan het zien van een film. In een film heeft iemand anders de beelden ingekleurd, als ik lees dan kleur ik ze in- woorden krijgen in mijn hoofd vormen en kleuren.

 

Lezen is de ene kant van taal, de andere kant is schrijven. Niet iedereen is een J.K. Rowling, Stephen King of Tolkien, om er maar een paar te noemen. Dat hoeft ook niet, maar iedereen kan schrijven. Daar ben ik van overtuigd. Als je je gedachten, overpeinzingen, angsten of je wensen noteert, dan schrijf je. Zo simpel is het.

 

Schrijven is een prachtige manier om je gedachten (zorgen) kwijt te kunnen. Gewoon schrijven wat je denkt, zonder je druk te maken over taalfouten, interpunctie of wat dan ook. Het gaat puur om de inhoud niet om correct Nederlands. Het helpt je om minder te piekeren. Het lijkt op praten met een goede vriend(in). Door te schrijven creëer je lucht en ruimte.

Het is heel belangrijk om niet te gaan oordelen over wat je en hoe je geschreven hebt. Het gaat om jouw gedachten, emoties en wensen. Taal- en grammatica fouten zijn niet belangrijk.

 

Schrijven is een methode om een ander iets te vertellen maar ook om jezelf iets te vertellen.

Mensen die een dagboek bijhouden weten hoe fijn het kan zijn om je gedachten op te schrijven. Je verteld dan aan je dagboek wat je die dag is overkomen waar je mee rondloopt en wat je zorgen en zegeningen zijn. Je dagboek vervult dan de plek van een vriend(in) waar je alles tegen kan zeggen, zonder dat je bang hoeft te zijn voor de gevolgen. Een plek om veilig je hart uit te storten. Een dagboek kan ook functioneren als naslagwerk voor later.

 

Pieker je veel, dan is een pieker schrift een mooi hulpmiddel om minder te gaan piekeren.

Hoe doe je dat?

Elke dag op een vast tijdstip een vast aantal minuten (15 of 20 minuten) ga je schrijven waarover je piekert. Het beste werkt het met een kookwekker erbij. Gaat de wekker af en je bent nog niet klaar, maakt niet uit, op dat moment stop je.

Merk je dat je op een ander tijdstip aan het piekeren bent, dan stop je met piekeren en onthoud het voor je pieker tijdstip om te noteren. Je mag pas piekeren op je pieker moment tijdens je pieker schrijf kwartier.

Dat is in het begin heel erg wennen en vergt zoals alles wat je nog niet goed kent oefening. Ben je dit eenmaal gewend en lukt het je dan zul je merken dat het steeds lastiger wordt om iets te noteren tijdens je piekermoment. Probeer maar.

 

Je kunt ook schrijven om in contact te komen met je onderbewuste. Dat is weer een andere manier die ook oefening vraagt maar absoluut de moeite waard is. Ik hamer er nog maar een keer op, schrijven zonder oordeel, alles mag er zijn, niets is fout of stom- juist alles is waardevol.

 

Stel je wilt ergens een besluit over nemen, maakt niet uit wat. Je komt er niet uit want je gedachten tollen in het rond. Je weet niet wat je denken moet en ook niet hoe het voelen moet.

Stop deze gedachtenspiraal zonder einde, pak pen en papier en zet een kookwekker op minstens 30 minuten. Zet je pen op papier en begin met schrijven. Schrijven zonder nadenken. Schrijf alles wat in je opkomt op. Haal je pen niet van papier totdat de wekker gaat. Ook niet om te denken, juist niet om te gaan denken.

Blijf schrijven, weet je het niet meer dan schrijf je ik weet het niet meer, vind je het stom dan schrijf je ik vind dit stom, enzovoort. Als je maar blijft schrijven zinnig of onzinnig, maakt niet uit. Op een gegeven moment komen er wel weer woorden naar boven om op te schrijven. Het kan voelen alsof je in een trans aan het schrijven bent, dat is mooi als dat lukt. Ook zonder dat gevoel komen jouw antwoorden naar boven drijven. Tijdens het schrijven ontdek jij wat je wilt. Bij hele lastige kwesties kan het best zijn dat je er een aantal keren voor gaat zitten totdat het duidelijk is. Geen probleem dan doe je dat.

 

Denk er alleen tijdens het schrijven aan. Ervoor en erna laat je het los.

 

Schrijven levert je veel op. Rust, antwoorden en tijd.

Tijd die je anders verdoet met piekeren kun je nu gebruiken voor leuke dingen.

 

 

Liefdevolle dag