Stilte

Stilte, wat vind jij ervan? Fijn, eng, wordt je er nerveus van of juist rustig? Iedereen heeft er een mening en gevoel bij. Je kunt wennen aan geluid en ook wennen aan stilte. Ben je gewend aan geluid dan kan stilte confronterend zijn. Teveel of continu geluid kan stress veroorzaken.

 

We leven in een wereld met bijna continu geluid. Radio, verkeer, apparaten, tv, computer, laptop of mobiel op bijna ieder moment van de dag binnen bereik en aan. We merken al die geluiden meestal niet eens meer op. Je raakt eraan gewend. Woon je al een tijdje in een drukke omgeving, dan ben je dat zo gewend dat veel geluiden niet eens meer opvallen. Ga je naar bijvoorbeeld een stil bos dan valt de stilte jou op. De stilte kan je zelfs benauwen juist omdat je stilte niet gewend bent. Andersom geld het ook. Iemand die gewend is aan stilte en bloot gesteld wordt aan veel geluid zal er last van krijgen. Het is vermoeiend en er kan stress door ontstaan. Als je gevoelig bent voor prikkels kun je er lichamelijk ziek van worden.

 

Geluid is niet altijd onschuldig. Geluid, hoe erg ook, kan als marteling worden ervaren en als marteling worden ingezet. Te veel en te lang harde muziek of een druppende kraan in de nacht, het monotone geluid van voorbijrazend verkeer, buren die je graag mee laten genieten van hun muziek, of harde gesprekken voeren- luidruchtige tuinfeestjes in de zomer terwijl jij vroeg eruit moet. Miauwen van katten in het voorjaar, blaffende honden, kraaien van een haan, een continu draaiende motor van een koeling of airco in de buurt. Denk je maar eens in wat dat met je doet. Wat voor invloed heeft dat op jouw humeur? En naast invloed op je humeur ook invloed op je energie.

 

Ben je in je normale doen en ben je gezond en klachtenvrij dan zul je er misschien minder hinder van hebben, maar zit je niet goed in je vel of heb je last van te veel prikkels dan kan geluid en geluiden veel invloed op je leven hebben.

Vinden van jouw balans tussen geluid en stilte is belangrijk, ook als je nergens last van hebt.

Rust en stilte heb je nodig om te herstellen, zoals je slaap nodig hebt om je lichaam te laten herstellen van activiteiten overdag.

 

Ik hou van muziek en van mensen. Ik hou ook van stilte en alleen zijn. Beide uitersten heb ik nodig in mijn leven. De balans daarin is voor mijn belangrijk en lastig. Want als ik te lang alleen in stilte ben voelt het niet goed en ben ik te lang in geluid en met mensen ben dan word ik moe, soms zelfs uitgeput.

Als ik niet oplet en over mijn grens ga krijg ik naast vermoeidheid ook last van hoofdpijn en andere lichamelijke klachten. Naar een feestje, concert of theater is een uitdaging. Door alle prikkels merk ik soms mijn interne waarschuwingen niet altijd op. Als dat gebeurd dan is het vooral voor mij erg lastig. Het kan ervoor zorgen dat ik de volgende dag niets kan en nergens energie voor heb. Als ik te veel energie weggegeven heb is er geen snelle methode om het weer aan te vullen.

Als ik naar een concert, pretpark of een feestje ga, hou ik er rekening mee dat ik weer moet opladen. Ik plan de volgende dag vrij van verplichtingen. Ik plan dan bewust een oplaad dag- doe ik dat niet dan duurt het niet lang en dan val ik om. Zo nu en dan een rustdag pakken om mijn energie op pijl te houden is geen luxe maar bittere noodzaak.

Ik probeer goed rekening te houden met wat ik wel en niet aankan. Soms lukt het heel goed en soms gebeurd er van alles waar ik geen invloed op heb maar wel op moet reageren. Dat heeft gevolgen voor mij en mijn gezin.

 

Vroeger hield ik geen rekening met mezelf; ik ging maar door en door omdat ik dacht dat het zo hoorde, dat men dat van mij verwachte en ik het iedereen zag doen. Daarnaast wist ik ook niet hoe ik aan de rem moest trekken of hoe ik tijd voor mezelf kon claimen. Ik wist toen heel veel dingen niet, ook niet over mijzelf.

Ik ben hoog gevoelig en niemand in mijn omgeving wist wat dat was, ik ook niet.

 

Nu ik het wel weet verklaart het veel, vooral met betrekking tot mijn energie. Wat niet wil zeggen dat ik de fout niet meer in ga, was dat maar waar. Ik leer wel steeds beter om mijn grenzen te respecteren. Hoe beter ik dat doe hoe beter mijn leven in balans is en hoe beter mijn energieverdeling is.

 

Ik heb geleerd om minder perfectionistisch te zijn waardoor ik door sommige dingen niet meer uit balans raak. Ik kan nu veel beter omgaan met rommel in huis. Vroeger niet, toen moest alles spik en span zijn. Nu mag het rommelig zijn- nou ja, tot een bepaalde hoogte. Als ik merk dat ik er last van heb ga ik bij mezelf na wat beter is voor mij. Energie steken in opruimen waardoor ik rust voor mijzelf creëer of accepteren dat het zo is als ik niet genoeg energie heb om op te ruimen.

Door niet gelijk te reageren maar eerst te voelen wat beter voor mij is put ik mijzelf minder uit. Het was een heel proces om zover te komen.  Een weg met veel vallen en vaker opstaan, proberen wat bij mij past en ontdekken wat niet werkt. Die weg is nog niet ten einde maar dat geeft niet.

 

Regelmatig stilte is wat ik nodig heb. Stilte om te mediteren, om te voelen, om tot rust te komen. Word ik kriebelig van stilte, wat ook kan, dan ga ik voelen wat het is. Mijzelf centraal stellen en van daaruit verder gaan werkt voor mij het beste.

Ik heb ook geleerd, en tegenwoordig voel ik het ook zo, dat goed goed genoeg is. Perfectie bestaat niet en ik streef het niet meer na. Dat geeft rust, en weet je wat ook rust geeft? fouten maken mag.

 

Stilte heeft soms tijd nodig om gewaardeerd te worden. In stilte kunnen gedachten op gaan spelen. Piekeren kan erger worden. Allemaal geen probleem zolang je maar niet alles geloofd wat je denkt. En geloof je het wel? Vraag jezelf dan eens af of het waar is, kun je zeker weten dat het waar is? Is het omgekeerde niet net zo waar?

 

Wanneer heb jij voor het laatst de stilte opgezocht? 

 

 

Liefdevolle dag