Eten doen we allemaal elke dag, eten is het brandstof van ons lichaam. Ons lichaam zet eten om in allerlei stofjes die we nodig hebben om te functioneren. Maar eten doet nog meer.
Eten om jezelf beter te voelen. Eten als je niet lekker in je vel zit of behoefte hebt aan troost. Eten geeft `tijdelijk` een goed gevoel. Emotie eten wordt het ook wel genoemd. Eten is gezellig, eten is aanwezig, eten is sociaal geaccepteerd. Eten is verslavend.
Eten is liefde en soms haat tegelijk. Niet iedereen heeft een gezonde relatie met voedsel. Je hebt het nodig om te functioneren het is overal aanwezig en verkrijgbaar. Wat je eet heeft onder andere te maken met jouw opvoeding, kijk op de wereld, en wat jij denkt dat goed voor je is- hoeveel je te besteden hebt enzovoort.
Eten kan gericht zijn op gezondheid, geloof, overtuiging, wereldbeeld, filosofie en noem maar op. Eten kan ook gewoon vulling zijn, dan maakt het niet uit wat het is zolang het maar vult.
Als eten alleen maar vulling is, dan is er vaak sprake van opvulling of afdekking van emoties. Eten komt dan in de plaats van een andere behoefte. Eten is geen schaarste in ons leven. Overal kun je eten kopen ook voor weinig geld. Eten en je maag vullen geeft gevoel van verzadiging en verzadiging zorgt ervoor dat het stofje dopamine aangemaakt wordt. Dopamine is een geluk hormoon.
Daarom wordt je van eten blij. Nadeel is dat het maar zeer tijdelijk werkt. Neemt de verzadiging af dan ga je je ook vaak weer ongelukkig voelen. Dat wil je niet dus ga je weer eten, niet omdat je lichaam brandstof nodig heeft, maar om je goed te voelen. Zo krijg je een verstoorde relatie met voedsel. Je herkent op den duur niet meer of je eet om dat je honger hebt of omdat je je slecht voelt. Ook wel aangeduid als hoofdhonger (dopamine behoefte) of buikhonger (lichaam heeft bouwstoffen nodig).
In heel veel gevallen vervangt voedsel ons verlangen naar liefde. Aandacht en liefde zijn schaars in onze huidige wereld. Iedereen is druk met van alles. Niemand heeft meer echt tijd voor elkaar. Zelfs tijdens het samen uitgaan. Hoe vaak zie je in bijvoorbeeld een restaurant dat er twee mensen aan een tafel zitten, elk verdiept in hun eigen mobiele telefoon!
Waar is de aandacht voor elkaar?
Samen praten, echt praten over van alles en nog wat, aandacht voor elkaar, je omgeving. Dat alles raakt op de achtergrond, waarom?
Angst, ja angst om iets op social media te missen. Social media is een schijnoplossing voor eenzaamheid. Social media vervangt geen echte relaties of echte aandacht.
Oprechte aandacht en betrokkenheid zorgen onder andere ook voor dopamine aanmaak.
Voordeel van aandacht en betrokkenheid is dat het fijne gevoel veel langer duurt dan bij eten. Aandacht en betrokkenheid geven een veilig en geborgen gevoel dat lange tijd aanhoudt.
Het goede gevoel door eten duurt zolang je verzadiging hoog is, en dat is niet zo lang, soms maar een uurtje. Dan heb je alweer iets nodig om je goed te voelen.
Voel je je geliefd dan is een herinnering al genoeg om je weer goed te voelen.
Liefde en geliefd worden is de basis van ons bestaan.
Liefde voor elkaar geeft geborgenheid en is dus heel belangrijk. Wat misschien nog belangrijker is, is zelfliefde. Hou jij van jezelf? Vind jij jezelf belangrijk? Voel jij je comfortabel in je eigen gezelschap? Van wie wil je als eerste horen dat iets goed is? Van een ander of is je eigen goedkeuring belangrijk? Zelfliefde is een onderdeel van zelfvertrouwen. Wel of geen zelfvertrouwen heeft ook te maken met eten.
Hoe vaak is bij gebrek aan opbouwende opmerkingen of complimenten chocolade een vervanger? Herken je dat? Je hebt iets binnen jouw mogelijkheden goeds afgeleverd.
Je bent er trots op en een ander kraakt het kleine stukje dat net niet 100% was af en keurt de rest geen blik waardig. Dat voelt bagger. Bij gebrek aan waardering troost je jezelf met iets lekkers. Je spreekt het niet uit wat je dwars zit, om welke reden dan ook. Je dekt het af met iets lekkers. Hoe zou het zijn als je de ander verteld wat het met jou doet? Dat je verteld dat je het niet leuk vindt dat hij/zij alleen kijkt naar wat er niet goed is en de rest wat wel goed is negeert, wat als je verteld wat het met jou doet? Heb je dan die chocolade nog nodig?
Helpt dit inzicht om te stoppen met eten, dat zou dan mooi zijn maar ik denk dat het niet zo eenvoudig is. Ben je gewend veel suikers en vetten te eten dan is daarvan afkicken ook een horde die genomen moet worden. Suiker en vetten werken ook nog eens verslavend.
Oefening:
Neem een (mooie) trommel en zet die ergens neer wat bij jou past. Iedere keer als je merkt dat je zin hebt in zoetigheid dan pak je het. Neem het in je handen en vraag je af waarom je het pakt. Pak je het omdat je er heel veel zin in hebt? Eet het dan met veel plezier en smaak op, geniet ervan!
Heb je het in je handen en je ontdekt dat je het gepakt hebt om een andere reden. Leg het in de trommel en probeer voor jezelf te ontdekken wat je ermee wil wegstoppen? Je kunt een schrift pakken en opschrijven wat de reden was en wat je eigenlijk zou willen doen.
Probeer dat eens een week. Kijk aan het einde van de week wat er in de trommel zit en als je geschreven hebt wat er in je schrift staat. Wat leert dit jou? Welk inzicht heb je gekregen
over jezelf?
Ik hoop dat dit je helpt om je af en toe af te vragen: waarom wil ik eten? Heb ik buik of hoofd honger?
Wat wil ik echt? Waar heb ik echt behoefte aan?
Soms eten en soms aandacht van een ander die belangrijk is voor jou. Soms is aandacht voor jezelf al voldoende.
Geef jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt. Een warm bad of een boek lezen met een dekentje kan ook heel veel voor je doen.
En tja, iedereen weet, een stukje chocolade is af en toe echt lekker. Vooral doen en ervan genieten.
Niet alles is verkeerd. Zoals de gezegde gaat: Alles waar te voor staat is niet goed, behalve tevreden 😉
Liefdevolle dag ♡
