In ons jachtige leven lopen we bijna overal aan voorbij. Nergens tijd voor, je ziet een glimp of bedenkt iets en pas veel later schiet het je weer te binnen. Er is dan al zoveel tijd verstreken dat je niet meer precies weet, wat of waar je het zag of wat je bedacht had.
Door de haast en blik op de toekomst gaat wat nu gebeurd vaak aan je voorbij. Doe ik straks wel, is de nieuwe mantra. Maar wanneer is straks? Komt straks ooit?
Zelf heb ik daar ook wel eens last van. Ik zie iets in mijn ooghoek en registreer het half. Op een later tijdstip als ik mezelf even tijd geef om op adem te komen dan schiet me dat weer te binnen. Wat was het ook alweer precies? Waar ook alweer? Dan pijnig ik mijn hersenen, maar het wil maar niet te binnen schieten. Ik voel dat ik iets gemist heb, iets moois of ontroerends. Het is voor altijd verdwenen.
Erg jammer want het had iets heel moois kunnen zijn. En steeds als me dat weer een keer gebeurd, neem ik me voor, de volgende keer beter op te letten en desnoods een stap terug te doen, of me omdraaien of stilstaan en het echt op te merken.
Ik hoor het vaak, ook van mijn cliënten. Herken jij het?
Altijd druk en aan het racen, van taak naar taak hoppen en soms dingen tegelijk en dan even niet meer weten waar je mee bezig was? Je hersenen draaien bijna dol van alle lijstjes die je af wilt hebben.
Je wil aan de eisen van je baas, je collega’s, je gezin, familie, vrienden en buren voldoen. Jij vindt dat je aan de eisen van iedereen moet voldoen. Want dat is wat jij denkt dat anderen van jou verwachten. Anderen teleurstellen is voor jou bijna een doodzonde.
Ik moet, ik moet en ik moet, gaat het door je hoofd. Ik mag dat niet vergeten en o ja dat ook niet en euh vroeg iemand mij net niet iets om te doen? Wat was dat ook alweer? Waar is mijn To Do briefje? Wat staat daar ook alweer op?
Herkenbaar?
Wat denk je is dit gezond?
Hoelang doe jij dit al op deze manier? Waarschijnlijk al zolang jij je heugen kunt.
Thuis waren er bepaalde verwachtingen en op school ook. Jij wilt aardig en de moeite waard gevonden worden. Jij wilt gewaardeerd worden. Logisch dat wil iedereen en sterker nog! Iedereen heeft daar recht op vind ik, maar ten koste van wat?
Weet jij wat er met jou gebeurd als je zo met anderen bezig bent?
Ik zal het voor je opsommen en kijk maar eens wat je ervan herkent;
- - - Je bent moe
- - - Je rent steeds achter de feiten aan
- - Je kunt niet goed slapen
- - Je piekert
- - Je snapt niet dat anderen niet zien hoe druk jij het hebt en jou niet helpen
- - Je voelt je steeds schuldig over wat je niet hebt kunnen doen
- - Je krijgt je werk niet af dus ga je in de avond en weekend nog door
- - Je haalt je de gekste dingen op de hals omdat je geen nee kunt zeggen
- - Je hebt nergens echt tijd voor
- - Leuke afspraken zeg je af want je hebt het te druk met dingen die moeten
- - Je voelt je uitgeput
- - Je hebt geen energie meer
- - Je hebt nergens puf in
- - Iedereen komt bij jou hun problemen bespreken
- - Jij staat altijd klaar voor anderen, maar waar zijn ze als jij iemand nodig hebt?
- - Je voelt je in de steek gelaten
- - Je voelt je eenzaam ook al ben je niet alleen
- - Je voelt je onbegrepen, maar zoekt dat bij jezelf
- - Je voelt je schuldig als je een moment voor jezelf kiest.
- - Je voelt je schuldig als je iemand niet genoeg kan geven
- - Je voelt je even blij als je iemand blij hebt kunnen maken
- - Je twijfelt of je het goed doet
- - Je twijfelt of je wel genoeg geeft
Een hele waslijst die nog verder aangevuld kan worden.
Het gekke is, als je zo in je leven staat, je het niet altijd door hebt dat je zo leeft.
Totdat, je thuis komt te zitten omdat je opgebrand bent.
Je het niet meer aan kunt.
Je hoofd zit vol, je lijf is moe je kunt en wilt niks meer.
Je herkent jezelf niet meer.
Je wordt bang. Hartstikke bang.
Want zo wil je je niet voelen, zo wil je niet zijn!
Grenzen zijn er om te verkennen en er af en toe een klein beetje overheen te gaan. Klein beetje en af en toe. Niet de hele tijd, en heel ver over je grenzen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren vraag je je af?
Dat kan omdat je niet meer weet waar jouw grenzen liggen. Dat heb je waarschijnlijk niet geleerd, of wel geleerd maar je weet niet hoe je moet onderkennen waar je grenzen liggen.
Bij sommige dingen zijn grenzen heel duidelijk en bij andere heel vaag.
Jouw lichaam geeft over het algemeen duidelijk aan waar jouw grenzen liggen. Maar als je niet in goed contact met je lichaam leeft dan herken je de signalen niet.
Je voelt wel iets maar je negeert het omdat je verstand jou verteld; maak eerst dat nog even af en dan …
Je denkt dat je verstandig bezig bent, ja je verstand gaat door want die heeft waardering van de buitenwereld nodig.
Je verstand vindt zichzelf heel belangrijk en wil jou dat op alle manieren laten weten. Jouw verstand geeft jou de indruk dat hij het beste met jou voor heeft. Is dat waar?
Jouw verstand staat in principe in dienst van jouw functioneren, jouw leven.
In principe, want ook al heb je je verstand echt nodig, het helpt jou om te functioneren maar helpt jou ook soms van de wal in de sloot.
Jouw verstand, in combinatie met je onbewuste, helpen jou bijvoorbeeld met het laveren in het verkeer. Dat doe je meestal veilig zoals je geleerd hebt. Of als je eten aan het koken bent, zodat je je niet elke dag aan het vuur brand ofzo. En zo zijn er nog vele voorbeelden.
Je verstand overschat zichzelf ook enorm.
Je verstand denkt dat het beslissingen kan nemen die goed voor je zijn. Precies in dat denken zit het probleem.
Je geeft het denken iedere keer macht als je je alleen op je verstand richt.
Bijvoorbeeld: Jij denkt dat anderen denken, dat jij iets op een bepaalde manier moet doen anders denk jij, dat die anderen (jouw baas, partner, familie, vrienden etc) jou niet goed genoeg vinden.
Wat doet dit met jou als je dat leest? Hoe voelt dat? Wat gebeurt er met je?
Hoe is jouw werkelijkheid? Gaat het zo bij jou? Wees eens eerlijk tegen jezelf, hoe vaak gaat het zo?
Wat doet dit met jouw gevoel? Kun je dat voelen? Of ben je zo op je verstand gericht dat je niet meer weet hoe je je voelt? Net als iemand die al het verdriet in eten stopt niet meer voelt wanneer er genoeg gegeten is?
Ik kan me voorstellen dat je daar erg verdrietig van wordt. Dat was ik ook toen ik dit over mezelf leerde.
Het mooie is dat ik geloof dat iedereen kan veranderen, iedereen kan overnieuw beginnen. Het is een keuze.
Iedereen kan gelukkig worden en leven in harmonie met zichzelf!
De weg naar harmonie, balans en geluk is voor iedereen te bewandelen. Net als een bergwandeling lukt je dat niet zomaar en niet zonder training, commitment en de juiste uitrusting. Heb je nog nooit gewandeld dan begin je met het leren van de basis en zo ga je steeds een stukje verder met leren. Misschien probeer je het zelf, eventueel met hulp van iemand uit je omgeving, internet etc.
Maar je kunt ook een professional inhuren, die kijkt naar waar je nu staat en stelt een schema op waardoor je in korte tijd grote stappen kunt maken.
Dat geld ook voor zelfontwikkeling. Je kunt het zelf doen maar je kunt ook samen met mij of een andere coach een plan uitstippelen.
Kijken waar je nu staat en kijken waar je naar toe wilt groeien. Inventariseren van je obstakels en ontdekken wat voor jou belangrijk is. Leren besluiten te nemen die goed zijn voor jou en waarbij jij anderen geen kwaad doet. Leren dat schuldgevoel eigenlijk nooit nut heeft. Je gevoel weer leren omarmen. Herkennen van jouw lichaamswijsheid en er weer naar leren luisteren. Jouw lichaam kan je feilloos vertellen wat goed voor je is en waar je behoefte aan hebt. Je weet het wel, maar ernaar luisteren is soms lastig want je verstand schreeuwt om aandacht en jouw lichaam fluistert.
Probeer het volgende maar eens
Ga ergens rustig zitten, waar je niet gestoord wordt. Voel hoe je zit en hoe je lichaam aanvoelt. Ergens een pijntje of zit je net niet lekker genoeg. Ga verzitten net zolang totdat je zo comfortabel mogelijk zit. Liggen mag uiteraard ook.
Let op je ademhaling, je hoeft er niets mee te doen alleen voelen hoe je in en uit ademt hoe je lichaam met op en neer gaan helpt om het ademen zo soepel mogelijk te laten gaan. Voel hoe de koude lucht via je neus of mond naar binnen gaat en laat het zonder moeite weer je lichaam uitgaan. Volg het een tijdje, zonder oordeel, het gaat zoals het gaat. Het is allemaal goed en precies zoals het behoort te zijn. Voor nu en op dit moment.
Stel je voor dat je in een mooie omgeving zit, waar jij van houdt. Het bos of strand of boot of terras. Die mooie rustige plek waar alles goed is en jij je goed voelt. Stel je voor dat je daar bent. Vertoef er een tijdje. Voel hoe je lichaam aanvoelt, hoe gaat je ademhaling? Voelt het fijn, voel je je ontspannen? Of zo ontspannen als op dit moment voor jou mogelijk is. Ga met aandacht langs heel je lichaam en voel hoe het voelt. Registreer het en verder hoef je er niets mee te doen. Alles is oké
Vanuit deze mooie plek wil ik je vragen naar een lastige situatie of stress moment te gaan. Welke dat mag jij bepalen. Op je werk, thuis of in de winkel. Welk moment van stress je ook kiest haal het zo goed mogelijk naar voren, stap erin en beleef het weer.
Wat gebeurt er met je lichaam en je ademhaling? Registreer, je hoeft er niets mee te doen.
Hoe voelt het?
Wat verteld jouw lichaam jou?
Als je het lastig vindt of te veel, stop dan. Ga terug naar de fijne situatie en sluit het dan af.
Blijf op je ademhaling letten. Jouw ademhaling is je graadmeter van je gevoel.
Dit is een oefening van een trainingsschema.
Een trainingsschema die jou kan helpen contact te maken en de weg vinden naar, jouw kern, centrum, hart of bron. Het maakt niet uit hoe je het noemt. Het is jouw lichaamswijsheid die weer in ere
hersteld wordt en die jij leert in te zetten als jij behoefte hebt aan raad en advies over iets dat voor jou belangrijk is.
Want, als jij weet wat goed voor jou is, dan zul je niet zo snel over jouw grenzen gaan. Je zult in staat zijn om af te wegen wat je wel en niet gaat doen.
Je kunt hierdoor vaker ja tegen jezelf te zeggen. Dat geeft rust en balans in jouw leven.
Je zult ervaren dat nee zeggen tegen een ander op een respectvolle manier niet leidt tot afkeuring maar dat mensen uit je omgeving, je juist meer zullen gaan waarderen. Misschien zelfs wel tot voorbeeld gaan nemen. Maar als iemand er met jaloezie of negatief op reageert, weet dan, dat het niets met jou te maken heeft maar met hunzelf.
Liefdevol benaderen is de enige manier die iedereen tot hun recht laat komen.
Liefdevolle dag ♡