De eettafel in dit verhaal is gemaakt in de jaren 60 of 70. Het is een oude tafel.
Een tafel zoals er toen veel gemaakt werden. Degelijk en van massief eikenhout.
Een tafel om heel lang mee te gaan. Duurzaam.
Deze tafel, misschien wel 50 jaar oud, is afgedankt.
Niet omdat de tafel stuk is. Afgedankt omdat het niet meer past. Oud is.
Als je goed kijkt zie je een paar gebruikers sporen, maar niet veel. Het is een degelijk en goed onderhouden tafel.
Enige probleem van deze tafel is dat het niet modern is. Niet meer van deze tijd.
Gelukkig is deze tafel bij de kringloop terecht gekomen.
Bij de kringloop is er altijd hoop op een nieuw begin.
Bij het zien van deze tafel kan ik veel verhalen bedenken.
Is deze tafel afgedankt omdat het niet meer in deze tijd past? Of zijn de eigenaars verhuisd naar een plek waar ze geen ruimte meer voor deze tafel hebben. Zijn ze overleden? Gezwicht voor een andere tafel en andere uitstraling?
Ik denk dat ik daar nooit achter kom. Is niet erg, het mysterie heeft ook wel iets.
Geeft mij de mogelijkheid om erover te fantaseren.
Via de kringloopwinkel is deze tafel bij mijn gekomen. Ik bewonder en waardeer de degelijkheid waarmee de tafel gemaakt is.
Deze tafel heeft stevige poten die een beetje naar buiten staan. Dat zorgt voor extra stabiliteit. De verbinding van de poten met het tafelblad is met metaal verstevigd. Robuust en degelijk.
Al het hout is massief en zwaar. Het blad is 3 cm dik.
Geen krassen deuken of kringen te zien.
Volgens mij heeft deze tafel heel wat mee gemaakt.
En toen was het afgelopen. Afgedankt.
Nu staat de tafel bij mij. Krijgt een nieuw begin met een nieuwe kleur.
Zorgvuldig heb ik de tafel weer in elkaar gezet en op de kop gezet. Als eerste heb ik mijn aandacht gegeven aan het onderstel. De poten en randen schoongemaakt, geschuurd en in de grondverf gezet. Nog een keer geschuurd en in de grondverf.
Weer schuren, de eerste keer aflak. Ooh wat ziet dat er goed uit en wat voelt het al mooi. Na de laatste keer schuren en aflak weer op de poten gezet.
Wat een contrast. Onderstel weer in puike conditie en de bovenkant nog in oude staat.
Daar zit nog geen balans in.
Bovenkant ondergaat dezelfde behandelingen.
Nu staat er weer een hele mooie trotse stevige tafel. Een tafel die nog jaren bij mij blijft.
Ondersteunend bij workshops, knutselen, spelletjes, uitzoekwerk en een goed gesprek.
Ik zie in deze tafel overeenkomsten met coaching en het leven zelf. De eisen van de maatschappij zijn door de tijd veranderd. Focus ligt op snel en goedkoop, weggooien als het niet meer voldoet.
Trend is scheiden als het niet meer goed gaat. Jobhoppen. Weggaan als het niet meer lukt. Geen vast dienstverband maar van tijdelijk naar tijdelijk.
Focus op snel en vluchtig.
Er is minder ruimte en tijd voor diepgang, degelijk en vakkundigheid. (Ook al merk ik dat het wel weer in waardering stijgt en er tegenbewegingen zijn).
Gevolg van minder diepgang is ook jezelf niet meer goed kennen.
Je leert jezelf kennen als je conflicten aan durft te gaan. Als je je kunt spiegelen, rolmodellen voor langere tijd hebt. In discussie gaan, luisteren naar elkaars argumenten.
Leren wat voor jou belangrijk is. Wat jouw waarden en normen zijn leer je door tegenstand.
Respectvol elkaar met argumenten bestoken.
Uitspreken van argumenten en de argumenten van anderen aanhoren zorgt voor nadenken en voelen. In het proces van argumenteren en luisteren ontdek jij wat wel en niet bij jou past.
Mee roepen met de massa zonder dat je nagedacht en gevoeld hebt of het ook jouw waarheid is, is naar mijn mening sensatie zoeken. In sensatie zit geen respect, in sensatie zit agressie en zucht naar macht. Schreeuwen en gelijk willen, is wat anders dan gelijk hebben.
Schreeuwen en afzetten hoort bij opgroeien. Periodes van rebellie afgewisseld met diepe discussies over de zin van het leven. Puberteit. Heel belangrijk.
Heb je dat om de een of andere reden over moeten slaan of geen ruimte voor gehad dan krijg je daar last van. Ook als je in rebellie blijft hangen.
Mensen functioneren het beste als er balans is. Wat jouw balans is kun jij alleen zelf ontdekken. Mijn balans is niet jouw balans en andersom.
Heb je geen balans, niet genoeg zelfkennis en je weet niet wat jouw waarden zijn, dan zit je niet lekker in je vel. Je voelt je ongelukkig, niet op je plek, je weet niet wat je wilt, je weet niet waar je gelukkig van wordt. Je let te veel op anderen. Je vergelijkt jezelf te veel met anderen.
Je zoekt buiten jezelf naar antwoorden en oplossingen. Je zult ze niet vinden.
Jouw antwoorden weet je al. Al jouw kennis over jezelf weet je al. Je hoeft het alleen te vinden.
Hoe dan?
Door in gesprek te gaan, door je kwetsbaar op te stellen. Door verbindingen aan te gaan met anderen. Vragen en antwoorden geven, zoeken en voelen wat jij vindt en dat uitspreken naar elkaar. Argumenten zoeken en vinden in jezelf.
Dat kan binnen je familie en/of vriendenkring. Vind je dat te eng of niet veilig genoeg, of je komt niet ver genoeg. Denk dan eens aan een traject bij een coach!
Wat leer je:
üTijdens coaching leer jij jezelf kennen.
üHet gaat altijd over jou.
üHet is veilig.
üJij leert wat voor jou belangrijk is,
üHoe je verder komt in jouw leven,
üHoe je jouw leven in balans krijgt,
üWat jouw kernwaarden zijn
üHoe je die in kunt zetten
Zodat jij:
üZo gelukkig en optimaal mogelijk kunt leven
üRust in je hoofd hebt
üNiet naar anderen hoeft te kijken om te weten wat jij wilt
üJe nee durft te zeggen
üBalans hebt
üBeslissingen nemen niet meer lastig is
Is dit waarnaar jij verlangt?
Wil jij net als de eettafel jouw schoonheid en kracht weer terug?
Schoonmaken, schuren en weer opnieuw in de verf die nu bij jou past?
In stapjes jezelf ontdekken? Zodat je terug in balans stevig op je “figuurlijke” poten kunt staan?
Mail me voor een aan mijn blauwe tafel gesprek
lidy@nieuwbegincoaching.nl
liefdevolle dag ♡