Volmaakte perfectionisme!

Volmaakte perfectionisme!

 

Een perfectionist is iemand die naar volmaaktheid streeft.

Iemand die z’n best doet om het allemaal zo goed mogelijk te doen.

Een harde werker die precies is en er goed in is om de puntjes op de i te zetten.

Een goede vriend, vriendin, partner en werknemer enzovoort.

Iemand die je graag om je heen wil hebben als je zelf wat minder perfectionistisch bent. Ik kan mij daar heel wat bij voorstellen. Jij ook?

 

Je kent ze wel, die perfectionisten en misschien ben je er zelf een.

Herken jij je in het volgende?

Een werkstuk of essay schrijven en niet kunnen stoppen met verbeteren, nooit goed genoeg om in te leveren. Op het werk een klus krijgen en niet kunnen stoppen totdat het klaar is, ook als je werkuren afgelopen zijn. Niets uit handen kunnen geven. Bewust of onbewust ben jij ervan overtuigd dat anderen het niet zo goed kunnen als jij.

Gezin en baan combineren en beide voor 100% willen uitvoeren.

Altijd druk, piekerend hoe je het gaat oplossen of aanpakken. Altijd bezig met het oordeel dat jij denkt dat anderen over jou hebben.

 

Als het werk niet af is, ervaar jij dat als falen, dat doet pijn en verdriet. Niet kunnen bevatten dat anderen niet zo zijn. Jaloers en boos tegelijk op anderen die niet de verantwoordelijkheid voelen die jij voelt.

Herkenbaar?

 

Ik herken me daar wel in. Vooral combinatie gezin en werken. Hoeveel uur ik ook gewerkt had, na thuiskomst had ik daar ook nog een dagtaak liggen. Koken, opruimen en afwassen, stofzuigen, dweilen, de was, kinderen helpen met huiswerk. Enzovoort.

Ik baalde want ik kreeg het allemaal niet af, ik schoot te kort en voelde me schuldig. Uit handen geven was er niet bij, het moest op mijn manier, de enige goede manier.

Gevolg; ik was moe en mopperig en geen leuk gezelschap.

Ik voelde me eenzaam en alleen. Dat doet zeer.

Ik wilde het anders maar wist niet hoe. Ik wilde wel dingen uit handen geven, maar dat lukte niet want een ander doet het niet op mijn manier.
Dilemma!

 

Jaren heeft dat geduurd. Totdat, dat weet ik niet meer precies.

Het veranderde geleidelijk. Ik leerde gaandeweg dat de wereld niet verging als ik iets niet gedaan had, of vergeten was. Dat ik mijn partner in kon schakelen zonder hem te dwingen het op mijn manier te doen.  Ik leerde dat goed meestal goed genoeg is. Ik leerde noodgedwongen dat perfectionisme loslaten mij vrijheid gaf.

 

Wat ik vooral leerde was te stoppen met (ver)oordelen en starten met accepteren van wat is.

Een langzaam en noodzakelijk proces. Ik kon niet anders. Het was veranderen of eraan onderdoor gaan.


Een perfectionist is iemand die naar volmaaktheid streeft. Dat is de eerste zin van deze tekst.

Wat staat er nou precies? Niet wat de meeste mensen ervan maken.

De meeste mensen lezen erin dat een perfectionist iemand is die volmaakt is of moet zijn!

Lees nog maar eens! Een perfectionist is iemand die naar volmaaktheid streeft.
En dat ene woord maakt het allemaal anders. STREEFT!

 

Streven is een intentie. Een intentie is een voornemen, iets wat je graag wilt.
Het is geen moeten en geen dwang.

Perfectionisme op zich is prima. Streven naar zo goed mogelijk, is een mooi streven.

Als het lukt. Mooi! Lukt het niet helemaal, maar je hebt je best gedaan, dan is het ook goed.

Mooi voorbeeld is een roos of andere bloem. Hun perfectie straalt je tegemoet. Want dat is wat ze willen, stralen! En de rest doet er niet toe. Hun intentie is tot bloei komen. Niet meer en niet minder.

 

Perfectionisme vanuit moeten… vanuit dwang, opgelegd en onvrijwillig.
Dan is perfectionisme een verslaving met alle negatieve gevolgen die bij een verslaving horen.

Wil jij?

Alles zo goed mogelijk doen, los van (ver)oordelen, dwang en opgelegde verplichtingen.
Leven in vrijheid en ongebonden omgaan met jezelf en je omgeving?

Streven in plaats van moeten?

 

Neem afscheid van je verslaving aan perfectionisme. Verschuil jezelf niet langer achter deze muur. Kom ontdekken waarom jij je achter deze muur  verschuilde, ontdek wat voor jou belangrijk is.                                                                         
Loslaten van perfectionisme is wat anders dan een sloddervos worden, daar hoef je niet bang voor te zijn. Behalve als je diep van binnen een sloddervos bent 😉 in dat geval; welkom sloddervos.

 

Herken jij jezelf? Stemt het jou tot nadenken? Heb je behoefte om erover te praten?

Mail me voor een kosteloos ontdek gesprek.
www.nieuwbegincoaching.nl/contact

 

 

 

 Liefdevolle dag